Сердце кошмара — страница 42 из 43

Собственно, его появление раскрыло ещё одни аспект моего текущего состояния. Несмотря на то, что окружающий мир казался теперь необычайно явственным, телесным, — я даже смог подобрать верёвку, которая лежала в углу комнаты, хотя для этого и пришлось постараться, ибо казалась, что последняя была сделана из песка и постоянно выскальзывала, а вернее сказать «проскальзывала» через мои руки, — заметить меня всё ещё было невозможно. Только почувствовать.

Собственно, нечто подобное я замечал уже и раньше. Когда я проходил через людей, находясь в образе фантома, последние вздрагивали так, будто почувствовали дуновение холодного ветра.

Сейчас же я, наверное, превратился из призрака в полноценный полтергейст.

А ведь я ещё не использовал силу за пределами десятого ранга. Последняя была настолько великой и опасной для мироздания, что я благоразумно запечатал её внутри себя.

Я посмотрел по сторонам.

Сам Тиберий почти не изменился. Разве что матросы находились немного не там, где полагается.

Почему?

Хотя… знаю.

Я сосредоточился на ощущении у себя под ногами и понял, что в данный момент корабль казался необычайно стабильным. Значит, он находился не среди открытого моря, но был пришвартован посреди сухого дока.

И действительно, каюта Натаниэля была пустой. К счастью, я был достаточно предусмотрительным, чтобы оставить на нём свою метку. Я сосредоточился на ней, и в следующую секунду передо мной протянулись высокие пальмовые листья. Они шумели и хлопали на ветру, словно огромные веера, которые пытались остудить палящее полуденное солнце.

Я зажмурился, опустил голову, набрал полную грудь знойного тропического воздуха и стал смотреть по сторонам.

В данный момент Натаниэль стоял на границе дворика возле белого колониального дома. За оградой, за которой спускались пальмы, бежала мощёная дорожка. За спиной у меня тянулся газон и резная веранда. Судя по отдалённому скрипу колёс, данное поместье находилось в пределах городской черты.

Я кивнул и уже собирался направиться в дом, а потом расспросить прислугу — поместье выглядело так, будто в нём обязательно должна была находится прислуга, — когда заметил необычайную тяжесть собственного тела. Я остановился и посмотрел на свой живот.

Затем прыснул.

Последний был большим… не таким большим, как когда я впервые завладел этим телом, нет, до тех «высот» Натаниэль ещё не добрался, и тем не менее от кубиков пресса, которые я наблюдал во время своего прошлого визита, не осталось и следа; Натаниэль Тибериус Фердинанд снова ступил на кривую дорожку избыточного веса.

Я помотал головой и потащил своё тело на веранду.

В доме оказалось прохладно. Я осмотрел стены из красного дерева, пол, потолок, высокую люстру и наконец заметил человека на лестнице, которая уводила на второй этаж.

Это был мужчина шестидесяти лет, одетый как типичный дворецкий.

— Закончили свою утреннюю прогулку, ваше величество? Сегодня раньше обычного.

Ваше величество?..

— Ах, прошу прощения, — смутился дворецкий.

За что?..

— Пока вас не было, пришло сообщение от господина Дэвида. Последний просил передать, что приготовления близятся к своему завершению, и что не позднее как завтрашним утром вы сможете пуститься в плавание.

Куда?

— Благодарю, — ответил я невозмутимым голосом и отправился на лестницу.

Обыкновенно, в таких домах кабинет находится на втором этаже. Я проверил несколько комнат, — спальню и чулан, — и вскоре нашёл помещение с высокими книжными шкафами и широким деревянным столом, расположенным перед окном, из которого открывался вид на голубое небо, на котором паслись редкие барашки белых облачков.

Сойдёт.

Я свалился на стул, который показался мне мелковатым, и щёлкнул пальцами. В следующую секунду передо мной появился дневник Натаниэля, который я заблаговременно превратил в своё сокровище.

Новый том!

https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924https://author.today/work/295924